Biuletyn

Zaborcy przeciw sobie

Gdy wybuchła I Wojna Światowa w ciągu tygodnia do walki ruszyła Pierwsza Kompania Kadrowa. Wymaszerowała z Krakowskich Oleandrów 6 sierpnia 1914 roku o godz. 3.30 rano (50 lat od śmierci Romualda Traugutta w warszawskiej Cytadeli na oczach 30 tysięcznego tłumu). Ich celem była Warszawa. Po drodze prowadzili werbunek. Jako jedni z pierwszych zgłaszają się warszawscy skauci będący w tych okolicach na letniej wędrówce. Okazali się bardzo odważnymi i cennymi wywiadowcami i kurierami. Mieli od 15 do 18 lat. Jednak w sumie ochotników było za mało, by maszerować na Warszawę. Mówi o tym tekst znanej pieśni: „Krzyczeli żeśmy stumanieni, nie wierząc nam, że chcieć to móc”. Z Kielc zawrócili do Krakowa, by dać się zmobilizować do armii austriackiej, jako oddzielne formacje legionowe.

Przez cały 1915 armia pruska i austrowęgierska zdobywały przewagę nad wojskiem carskim usuwając je m.in. z Łodzi i Warszawy, spychając aż za linię Bugu na Wołyń. Tam, aby przetrwać zimę wobec stagnacji na froncie, Legiony zbudowały polowe osiedle wojskowe o nazwie Legionowo. Budowę przeprowadzono w kilka miesięcy, brali w niej udział jeńcy rosyjscy. Na Boże Narodzenie 1915 roku Legionowo odwiedził biskup polowy Władysław Bandurski. Wspomniani skauci mieli tam swoją komendę z napisem „Czuwaj” i symbolem lilijki, oprócz zadań wojskowych także prowadzili sklepik. Osiedle posiadało kolej wąskotorową do najbliższego miasta Maniewicze, elektrownię polową, kino Zorza, łaźnię, kaplicę, lecznicę, boisko, na którym pierwsze mecze grała Legia (grali w niej zawodowi piłkarze Pogoni Lwów, Cracovii i innych klubów służący w legionach).

W lipcu 1916 roku nastąpiła ofensywa gen. Brusiłowa, w trakcie której doszło do największej bitwy Legionów w czasie I wojny – pod Kostiuchnówką. To w tej bitwie leżące w bezpośredniej odległości Legionowo zostało znacznie zniszczone. Czy nie łatwiej byłoby więc mówić w celach popularyzatorskich – Bitwa pod Legionowem lub pod Kostiuchnówką koło Legionowa na Wołyniu? W 1917 roku widząc kunszt wojskowy i determinację wykazywaną przez Polaków dowództwo niemieckie złożyło kategoryczną propozycję wcielenia do Polnische Wermacht. Wobec odmowy (tzw. „kryzys przysięgowy”) Niemcy zastosowali internowanie polskich żołnierzy, na czele z Józefem Piłsudski. W bliskim nam Beniaminowie osadzono oficerów legionowych, a w Szczypiornie koło Kalisza szeregowców i podoficerów (wprowadzili grę w szczypiorniaka). 11 listopada 1918 roku ich racja zwyciężyła, a Polacy tańczyli już nie w chocholim tańcu.

Jesteśmy im wdzięczni za męstwo i wiarę w Polskę oraz za to, że mieli tyle fantazji, by dać nazwę naszemu pięknemu miast.

Piłsudski i Wyspiański: mało znana historia

Dnia 28.11.2017 roku przypada 110. rocznica śmierci Stanisława Wyspiańskiego, a za tydzień 5 grudnia minie 150 lat od narodzin w podwileńskim Zułowie Józefa Piłsudskiego. Te rocznice dotyczące dwóch wielkich Polaków marzących o wolnej ojczyźnie otwierają ostatni rok przygotowań do 100-lecia odzyskania niepodległości. Obaj urodzili się (w odstępie roku w grudniu 1867 roku i styczniu 1869 roku) kilka lat po Powstaniu Styczniowym. Ten fakt zaważył na losach każdego z nich. Mama Józefa Piłsudskiego nie kryła bólu po upadku powstania. Józef już w gimnazjum doświadczał upokorzeń od rosyjskich nauczycieli przedstawiających kłamliwie historię Polski. W 1887 roku był oskarżony o udział w zamachu na cara i skazany na 5 lat Syberii. Po powrocie ze zsyłki kontynuował działania konspiracyjne, aż do aresztowania w tajnej drukarni w Łodzi w 1900 roku. Był więźniem Warszawskiej Cytadeli. Udana ucieczka z więziennego szpitala pozwoliła przenieść dalsze działania do zaboru austriackiego. Tam za pośrednictwem Stefana Żeromskiego spotkał się z autorem arcydramatu „Wesele”. Wyspiański był już artystą uznanym, trafnie pokazującym w „Wesele” wszystkie przeszkody na drodze do narodowego zrywu. W kolejnym dramacie „Wyzwolenie” nawoływał do ich przezwyciężenia, a w osobie Piłsudskiego widział wykonawcę tego dzieła. Ofiarował kilka swoich obrazów, by wspomóc działania niepodległościowe. Już po śmierci artysty Piłsudski korzystając z istniejących możliwości zainicjował powstanie organizacji paramilitarnych. Rozpoczęło się rozpisane na lata formowanie kadr dla przyszłego polskiego wojska.

Henryk Matuszewski

Konkurs Strzelecki

Konkurs Strzelecki odbędzie się w sobotę 25 listopada 2017 r. od godz. 10.00 w sali nr 8 budynku Ligii Obrony Kraju przy ul. Krasińskiego 70:

Konkurs Strzelecki odbędzie się w czterech kategoriach:

I. strzelanie z karabinka sportowego kobiet i mężczyzn (tj. dorośli powyżej 15 lat)
II. strzelanie z pistoletu sportowego kobiet i mężczyzn (tj. dorośli powyżej 15 lat)
III. strzelanie z karabinka sportowego juniorów (tj. dzieci i młodzież do maks. 15 lat)
IV. strzelanie z pistoletu sportowego juniorów (tj. dzieci i młodzież do maks. 15 lat)

Premiowane są pierwsze trzy miejsca w każdej z kategorii.
Za pierwsze miejsce nagrodami są puchar i książki.
Za zajęcie drugiego i trzeciego miejsca uczestnik otrzyma dyplom.

Konkurs zostanie rozegrany za pomocą karabinka pneumatycznego i pistoletu pneumatycznego.

Aby wziąć udział w Konkursie Strzeleckim należy wypełnić poniższy formularz: